wiertniczy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z wiertnictwem, służący do wykonywania odwiertów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Roboty wiertnicze. Szyb wiertniczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wiertniczy II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiertniczy — «dotyczący wiertnictwa, dokonywania wierceń; służący do wiercenia» Szyb wiertniczy. Narzędzia wiertnicze. Przewód wiertniczy. Roboty, prace wiertnicze. ∆ górn. Otwór wiertniczy a) «miejsce, w którym były przeprowadzone wiercenia w celu… … Słownik języka polskiego
przewód — m IV, D. przewódwodu, Ms. przewódwodzie; lm M. przewódwody 1. «urządzenie mające postać rury, węża, kanału, umożliwiające przepływ wzdłuż wytyczonej nim trasy cieczy, gazu, ciał sypkich itp.» Przewód kanalizacyjny, wodociągowy. Przewód gazowy.… … Słownik języka polskiego
elektrowiert — m IV, D. a, Ms. elektrowiertrcie; lm M. y górn. «urządzenie do wiercenia otworów wiertniczych, w którym świder wiertniczy napędzany jest silnikiem elektrycznym znajdującym się bezpośrednio nad świdrem» … Słownik języka polskiego
gryzowy — przym. od gryz ∆ Świder gryzowy «świder wiertniczy obrotowy, którego część roboczą stanowią gryzy» … Słownik języka polskiego
klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… … Słownik języka polskiego
odwiert — m IV, D. u, Ms. odwiertrcie; lm M. y 1. górn. «otwór wiertniczy przygotowany do eksploatacji» Odwiert naftowy. Głęboki odwiert. Ropa wypływająca z odwiertu. 2. górn. «wywiercenie otworu na pewną głębokość; odwiercenie» Dokonywać odwiertu gazu … Słownik języka polskiego
otwór — m IV, D. otworu, Ms. otworze; lm M. otwory 1. «naturalna lub sztucznie wytworzona przerwa w jakiejś substancji; wolne miejsce, luka, szpara, szczelina, dziura» Otwór w okiennicach, w płocie. Wywiercić otwór. Przez otwory w dachu przedostawała się … Słownik języka polskiego
profilować — ndk IV, profilowaćluję, profilowaćlujesz, profilowaćluj, profilowaćował, profilowaćowany 1. «wykonywać profile architektoniczne; ozdabiać profilami» Profilować belkę. Profilowana cegła. Profilowane gzymsy. 2. «wykonywać i badać pionowy przekrój… … Słownik języka polskiego
rozwiert — m IV, D. u, Ms. rozwiertrcie; lm M. y górn. «otwór wiertniczy, zwłaszcza poszerzony» … Słownik języka polskiego
sprofilować — dk IV, sprofilowaćluję, sprofilowaćlujesz, sprofilowaćluj, sprofilowaćował, sprofilowaćowany «nadać czemuś określony kształt, profil, wyraźne kontury; wykonać profile architektoniczne» Sprofilowana cegła. Sprofilowany otwór wiertniczy. przen.… … Słownik języka polskiego
